محله مهربانی

از جمله مناطقی که همواره دچار مشکلات ومعضلاتی در زمینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و مسائل مربوط به امکانات رفاهی بوده است، حاشیه ی شهرها هستند. فارق از اینکه چه عواملی در ایجاد پدیده ی حاشیه نشینی تاثیر گذار است و چه دلایلی بر تشدید مشکلات این مناطق دامن می زند، موضوع بحث پژوهش پیش رو معرفی افراد دغدغه مندی است که با ابتکار عمل خود برای رفع این مشکلات پیش قدم شده و با وجود علقه و پیشینه ی اعتقادی که دارند، نه به انتظار معجزه ای از سوی خدا نشستند و نه چاره اندیشی در این باب را به امید حرکتی از سوی بندگان خدا از سر باز کردند؛ بلکه از طریق کار میدانی و درگیر کردن افراد نتیجه مطلوب تری نسبت به منفعل ماندن و بی تفاوتی نسبت به این مسائل گرفتند. از جمله این افراد که نمونه های مشابه آنها در سراسر ایران کم نیست، آقای مهران کدخدا حسین آبادی و خانم سمیه لشگری از اهالی شهر کرمان هستند. که سرسختانه پیگیر انشعابات آب و برق و گاز برای قسمتی از محله که از آن محروم بودند، می شدند. بعد از مدتی یک جمع سی نفره تشکیل می شود و فعالیت ها برای رفع مشکلات این محله نیز آغاز می شود سپس با انتخاب نام محله ی مهربانی به فعالیتهایشان ادامه داده و با انتشار این فرهنگ در میان مردم ظرف چهار-پنج سال توانستند اتفاقات خیلی خوبی را رقم بزنند

کتاب محله مهربانی در 120 صفحه در بهار 1402 به اهتمام بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیاء آماده و توسط نشر امتداد دانش به چاپ رسیده است